.. welkom in Colombia
Blijf op de hoogte en volg Sanne en Tim
11 Februari 2014 | Colombia, Bogota
Allereerst willen we jullie allemaal bedanken voor de reacties die jullie achterlaten, het is mooi om te weten dat er zoveel mensen zijn die met ons meeleven en ons volgen via de site.
Na de vermoeiende reis, waren we dan ook heel blij dat we aankwamen op Bogota. Hier was de ontvangst door de begeleidingmedewerkers in ieder geval iets beter georganiseerd. Michele werd met het zelfde 'steekwagentje' dit keer door ons uit de stoel getild. Vlak hierna mocht hij gelukkig in zijn eigen sportrolstoel. Eenmaal door de duane, waar we de nodige vragen kregen over ons verblijf in Columbia kwamen we bij de koffers. We hebben nog geen minuut hoeven wachten en daar waren onze spullen al. Ook de elektrische rolstoel hadden we weer gauw in ons bezit. Buiten stond Alejandra samen met een collega op ons te wachten.
Beiden werken voor de kliniek van dr. Williams.
Ze waren heel vriendelijk en wilden gelijk onze spullen dragen en helpen.
Er kwam een klein autootje met bak achteren (zie foto's) voor de elektrische rolstoel en de koffers. Hier stapten twee kleine, jonge, jongens uit. Heel voorzichtig vroegen we met z'n drieën hoe ze het klaar gingen spelen om de elektrische rolstoel van 150kg in die bak te krijgen. Dus geen aangepast vervoer, zoals in Nederland, met laadklep etc. Nee.. De jongens gingen de rolstoel gewoon 'even' optillen, waarbij een politieagent nog heeft geholpen. Toen het autootje met rolstoel en koffers wegreed, gingen wij bij Alejandra en haar collega in een personenauto. Sportrolstoel achterin, handbagage.. en op naar het appartement.
De reis met de auto duurde zo'n uurtje en wat moet je een goede chauffeur zijn om hier te kunnen rijden.. Alles gaat kris kras door elkaar, fietsen rijden over de snelweg. Het kan allemaal.
Tijdens de rit hebben we het een en ander van de stad kunnen zien. Het ligt tussen de bergen, is erg druk.. Maar veel mooie gebouwen en groen. We hopen jullie in de loop van de week meer te kunnen vertellen..
De behandeling zal niet op vrijdag de 14e februari, maar op donderdag de 13e plaatsvinden. Vandaag hebben we 'hoogstwaarschijnlijk' een gesprek met dr. Gonzales. Woensdag met dr. Williams zelf. Hier zullen we exact horen wat de bedoeling is en dit laten we jullie natuurlijk weten..
Bij aankomst in het appartementencomplex waren we geradbraakt, hadden honger en dorst. Alejandra heeft geld voor ons gewisseld en gezorgd voor iets te eten..
Het appartement is mooi groot, modern ingericht. Keuken met woonkamer, drie slaapkamers en twee badkamers. Heel blij om dit te zien.. Er stond water, koekjes en koffie voor ons klaar die de huis mevrouw voor ons had gehaald. Ze was samen met nog een andere oudere mevrouw in het appartement.
De blijdschap over het appartement was jammer genoeg niet van lange duur, toen we Michele de badkamer wilden laten zien kwamen we tot de shockende ontdekking dat de rolstoel niet door de deuren van de badkamers en dus toilet kwam. Na wederom enige discussie over hoe we dit konden gaan oplossen, kwam Jaime.. de huisbaas. Hij gaf aan dat inderdaad op de website stond dat het appartementencomplex rolstoelvriendelijk zou zijn, maar ontkende te weten dat we met rolstoel zouden komen. Na hem de mails te laten zien, kwamen we tot een oplossing.
Ja lieve lezers, dit lezen jullie goed.. Ook hier in Colombia ontbreekt het Michele niet aan de nodige aanloop 'aan huis'.. Behalve Alejandra, het huis meisje en de oudere mevrouw, de huisbaas met een collega, kwamen nu ook een stuk of 4 werkmensen.. De bel hier in Calle 109 Carrera 11 stond roodgloeiend. Het idee was namelijk om de houten deurpost uit de badkamer te slopen en het glaswerk uit de douche te halen.. zodat we ons gedurende het verblijf kunnen behelpen.
En ja.. zo zie je inderdaad maar weer dat alles vooraf regelen niet altijd zin heeft.
Om 23u Colombiaanse tijd en 5u Nederlandse tijd lagen we dan eindelijk in bed.
Zoals ze zeggen; ieder begin is moeilijk..
Het is even wennen zonder alle luxe van hulpmiddelen, wordt samen behelpen maar ook dat komt goed.
Tot gauw,
Liefs..
Na de vermoeiende reis, waren we dan ook heel blij dat we aankwamen op Bogota. Hier was de ontvangst door de begeleidingmedewerkers in ieder geval iets beter georganiseerd. Michele werd met het zelfde 'steekwagentje' dit keer door ons uit de stoel getild. Vlak hierna mocht hij gelukkig in zijn eigen sportrolstoel. Eenmaal door de duane, waar we de nodige vragen kregen over ons verblijf in Columbia kwamen we bij de koffers. We hebben nog geen minuut hoeven wachten en daar waren onze spullen al. Ook de elektrische rolstoel hadden we weer gauw in ons bezit. Buiten stond Alejandra samen met een collega op ons te wachten.
Beiden werken voor de kliniek van dr. Williams.
Ze waren heel vriendelijk en wilden gelijk onze spullen dragen en helpen.
Er kwam een klein autootje met bak achteren (zie foto's) voor de elektrische rolstoel en de koffers. Hier stapten twee kleine, jonge, jongens uit. Heel voorzichtig vroegen we met z'n drieën hoe ze het klaar gingen spelen om de elektrische rolstoel van 150kg in die bak te krijgen. Dus geen aangepast vervoer, zoals in Nederland, met laadklep etc. Nee.. De jongens gingen de rolstoel gewoon 'even' optillen, waarbij een politieagent nog heeft geholpen. Toen het autootje met rolstoel en koffers wegreed, gingen wij bij Alejandra en haar collega in een personenauto. Sportrolstoel achterin, handbagage.. en op naar het appartement.
De reis met de auto duurde zo'n uurtje en wat moet je een goede chauffeur zijn om hier te kunnen rijden.. Alles gaat kris kras door elkaar, fietsen rijden over de snelweg. Het kan allemaal.
Tijdens de rit hebben we het een en ander van de stad kunnen zien. Het ligt tussen de bergen, is erg druk.. Maar veel mooie gebouwen en groen. We hopen jullie in de loop van de week meer te kunnen vertellen..
De behandeling zal niet op vrijdag de 14e februari, maar op donderdag de 13e plaatsvinden. Vandaag hebben we 'hoogstwaarschijnlijk' een gesprek met dr. Gonzales. Woensdag met dr. Williams zelf. Hier zullen we exact horen wat de bedoeling is en dit laten we jullie natuurlijk weten..
Bij aankomst in het appartementencomplex waren we geradbraakt, hadden honger en dorst. Alejandra heeft geld voor ons gewisseld en gezorgd voor iets te eten..
Het appartement is mooi groot, modern ingericht. Keuken met woonkamer, drie slaapkamers en twee badkamers. Heel blij om dit te zien.. Er stond water, koekjes en koffie voor ons klaar die de huis mevrouw voor ons had gehaald. Ze was samen met nog een andere oudere mevrouw in het appartement.
De blijdschap over het appartement was jammer genoeg niet van lange duur, toen we Michele de badkamer wilden laten zien kwamen we tot de shockende ontdekking dat de rolstoel niet door de deuren van de badkamers en dus toilet kwam. Na wederom enige discussie over hoe we dit konden gaan oplossen, kwam Jaime.. de huisbaas. Hij gaf aan dat inderdaad op de website stond dat het appartementencomplex rolstoelvriendelijk zou zijn, maar ontkende te weten dat we met rolstoel zouden komen. Na hem de mails te laten zien, kwamen we tot een oplossing.
Ja lieve lezers, dit lezen jullie goed.. Ook hier in Colombia ontbreekt het Michele niet aan de nodige aanloop 'aan huis'.. Behalve Alejandra, het huis meisje en de oudere mevrouw, de huisbaas met een collega, kwamen nu ook een stuk of 4 werkmensen.. De bel hier in Calle 109 Carrera 11 stond roodgloeiend. Het idee was namelijk om de houten deurpost uit de badkamer te slopen en het glaswerk uit de douche te halen.. zodat we ons gedurende het verblijf kunnen behelpen.
En ja.. zo zie je inderdaad maar weer dat alles vooraf regelen niet altijd zin heeft.
Om 23u Colombiaanse tijd en 5u Nederlandse tijd lagen we dan eindelijk in bed.
Zoals ze zeggen; ieder begin is moeilijk..
Het is even wennen zonder alle luxe van hulpmiddelen, wordt samen behelpen maar ook dat komt goed.
Tot gauw,
Liefs..
-
11 Februari 2014 - 12:10
Luus:
Hallo daar,
wat een consternatie!
dit soort dingen krijg je niet van te voren bedacht!
Wel fijn dat er (toch) medewerking wordt verleend om het op te lossen.
veel creativiteit en succes gewenst!
groetjes Luus -
11 Februari 2014 - 14:01
Melanie:
Jullie komen zeker een stuk creatiever naar huis! Heel veel succes daar en rust eerst maar eens goed uit! -
11 Februari 2014 - 14:13
Frenk:
Wederom een mooie en beeldvormende update.
En als ik het lees dan krijg ik wel een gevoel van betrokkenheid van de mensen daar.
Moet je hier niet mee komen om het halve appartement te gaan slopen om iemand te helpen, dan wordt je eerst voor gek verklaard daarna krijg je te horen dat dit ongelofelijk veel geld kost en eigenlijk om onmogelijk is om te doen. Respect voor jullie inzet en de manier waarop jullie te werk gaan.
Ik hoop dat jullie inmiddels ook al de boodschappen in huis hebben en iets lekkers kunnen eten.
Groetjes uit het zonnige Kerkrade. -
11 Februari 2014 - 14:13
Frenk:
Wederom een mooie en beeldvormende update.
En als ik het lees dan krijg ik wel een gevoel van betrokkenheid van de mensen daar.
Moet je hier niet mee komen om het halve appartement te gaan slopen om iemand te helpen, dan wordt je eerst voor gek verklaard daarna krijg je te horen dat dit ongelofelijk veel geld kost en eigenlijk om onmogelijk is om te doen. Respect voor jullie inzet en de manier waarop jullie te werk gaan.
Ik hoop dat jullie inmiddels ook al de boodschappen in huis hebben en iets lekkers kunnen eten.
Groetjes uit het zonnige Kerkrade. -
11 Februari 2014 - 15:36
Hennie Hendriks:
Tim en Sanne heel veel succes knap hoor wat jullie doen en probeer ook een beetje te genieten -
11 Februari 2014 - 15:45
Hermien :
Ik ben inmiddels helemaal bijgelezen heel indrukwekkend verhaal.
Jullie zijn in ieder geval al op jullie plekje, nu nog de weg vinden in de omgeving en vooral boodschappen doen. Alvast heel veel succes met de behandeling ik volg jullie.
Heel veel liefs van het thuisfront. -
11 Februari 2014 - 16:21
Ans:
Gelukkig jullie zijn gearriveerd,rust nu maar goed uit zodat jullie ook kunnen genieten van het land zelf
succes donderdag met de behandeling !
lfs Ans -
11 Februari 2014 - 18:35
Petra:
Hey 3 lieverds, ik heb jullie gisteren al gemist. Ben blij dat jullie goed zijn aangekomen. En Michele, je gaat in Columbia gewoon weer verder, waar je in Nederland mee gestopt bent: met het verbouwen van het appartement. Zie er de humor maar van in; alles komt goed en overal is een oplossing voor.
Heel veel liefs, Petra. -
11 Februari 2014 - 18:36
Kitty:
hoi jullie drietjes heel indrukwekkend verhaal als je dat leest ik leef met jullie mee.Veel liefs van ons. -
11 Februari 2014 - 20:22
Margriet:
Hallo sanne .tim en michele wat n verhaal alweer het loopt niet vlekkeloos zoals t moet gaan maar gelukkig is het wel opgelost ,ik ben blij dat ik jullie kan volgen hoe t allemaal verloopt ,ik hoop dat jullie wat hebben kunnen slapen want het was n lange reis voor jullie 3 en jullie zullen wel erg vermoeid zijn geweest ,ik wens jullie heel veel sterkte toe en ik hoop dat de behandeling aanslaat bij michele ik heb dag en nacht een kaarsje branden bij hem zijn foto ,denk heel veel aan hem en mis hem nu al ,liefs en groetjes van Margriet de moeder van Michele dikke kus aan michele van mij ,love you michele in gedachten bij jou schat xxxxxxx -
11 Februari 2014 - 20:43
Marjan :
Hallo jullie daar !!,
Maar goed dat jullie in Nederland al ervaring hadden met woningaanpassingen en zo !!!!,
Daar heb je nu dus het voordeel van.
Dus denk aan Johan Kruif...... Elk nadeel heb zijn voordeel...
En de ervaring van de thuiszorg w.b. Improviseren is ook niet weg .....
Zie er het grappige van in en het gaat allemaal goed komen.
Groetjes en vergeet niet....Het gaat lukken..doeg Marjan. -
12 Februari 2014 - 14:08
Jan En Yvonne:
Hallo Sanne, Tim en Michele,
Wow, eerst een avontuurlijke vlucht en hierna nog een avontuurlijke autorit en als afsluiting nog even een verbouwing. En dit alles na een vertrek in de nachtelijke uren vanuit Nederland, een lange vlucht.
Jullie zullen wel hartstikke "gaar"zijn, het is ook wel erg veel op een etmaal. Hopelijk gaat het avontuur nu iets rustiger en ontspannen verder.
Groetjes van Jan en Yvonne xxx. -
12 Februari 2014 - 18:40
Karin En Carlo:
Hallo allemaal,
Hoe is het met jullie, zijn jullie al een beetje tot rust gekomen? We duimen dat de behandelingen goed gaan en dat jullie samen jullie doel mogen bereiken. Nogmaals veel sterkte we denken aan jullie.
Carlo, Karin en Bo xxx -
12 Februari 2014 - 19:04
Roger:
Haha als jullie daar klaar zijn kunnen jullie een boek schrijven over de gebeurtenissen daar in columbia,zo is het net of we er een beetje bij zijn .Zo zie je maar weer hoe goed wij het hebben in ons kikkerlandje, nou blijf vooral schrijven en toch veel plezier nog ondanks de kleine verbouwing aan het appartement van jullie gr aan iedereen . En een kusje aan mijn vriend , -
12 Februari 2014 - 22:29
Tante Mia:
hallo Sanne en je medenreizigers fijn dat jullie goed zijn aan gekomen ook al was de reis niet zo vlekkeloos maar ja we zijn wel wat gewent he Sanne zorg goed voor elkaar en geniet ervan groetjes van tante mia en ome cher en een dikke knuffel -
12 Februari 2014 - 23:40
Marlies Ike & Norby:
Hallo jullie drie, sjonge heel wat meegemaakt! Probeer
Ook samen te genieten en te ontspannen! I vwens jullie
Sterkte voor donderdag, xxx marl en kids -
13 Februari 2014 - 01:45
Margriet:
Lieve Michele mama wenst jou heel veel sterkte toe donderdag ik denk aan je en hoop dat het goed gaat ,maar we blijven positief ,heel veel liefs en dikke knuff en kus van mama ook voor Sanne en tim ,ik hou van je xxxxxxxxx hoop snel weer wat te horen van jullie doeiiiiiii groetjes
-
13 Februari 2014 - 17:50
Ronny:
Hallo hallo nou ik hoop echt voor je dat alles aanslaat en zelfs verbetering doet want ik moest denken hoe ik jouw op mijn nekje bij de sportschool na de auto droeg dus miquel als je weer goede power heb dan draag jij mij ok beest nou nu genoeg gelul wij wensen je heel veel sterkte en geluk over een uurtje is het zover dus kerel succes gr van timmy david en je vriend xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
