Vliegen met Iberia
Blijf op de hoogte en volg Sanne en Tim
11 Februari 2014 | Colombia, Bogota
"Het leven is een feest, we moeten alleen zelf de slingers nog ophangen".
De verveling begint na 15 uur vliegen langzaam, heel langzaam, toe te slaan.
We schrijven deze blog dan ook vanuit het vliegtuig, beetje jammer dat we 'm voorlopig nog niet kunnen posten.
We willen namelijk graag onze eerste reiservaringen met jullie delen.
De reis vanuit Heerlerheide naar Düsseldorf is prima verlopen. Roberto, de broer van Michele, heeft ons veilig en snel afgezet. Hij wist namelijk een korte weg, die ons maar liefst 30 kilometer heeft bespaard.
Bij de taxistaanplaatsen hebben we mogen zoeken naar een oprit, om de stoep op de komen met de elektrische rolstoel.. maar.. die hadden ze niet. Roberto en Tim hebben dus de rolstoel van 150kg gewoon 'even' opgetild.
Bij de incheckbalie kregen we voorrang, dit bespaarde dus een wachtrij. De mevrouw van Iberia vertelde ons dat we op de vlucht van Dusseldorf naar Madrid, samen konden zitten maar echter op rij 5.
Daarna vertelde ze dat we op de vlucht van Madrid naar Bogota, die 10uur en 40min zou gaan duren apart moesten zitten. Michele alleen.. want zijn plaats stond vast. Tim en Sanne samen.. Hoezo het doel voorbij?
Daar hadden we onze eerste discussie. Mevrouw bleef herhalen dat ze geen andere plaatsen had, dus ons niet kon helpen. We moesten dit in Madrid, bij aankomst in het vliegtuig met de stewardess bespreken.
Bagage werd ingeleverd, sportrolstoel weg afgegeven bij bijzondere bagage en Michele mocht in zijn elektrische rolstoel tot aan het vliegtuig.
Gedurende ons verblijf zijn we continue begeleid door een begeleidingsmedewerker. We werden samen met nog twee andere rolstoel afhankelijke mensen (rolstoelafhankelijk tussen aanhalingstekens; want toen het moeilijk werd konden ze ineens prima lopen) opgehaald door een vrachtwagen met laadklep. De drie rolstoelen en daarna ook alle begeleiders, werden ingeladen. Een vrachtwagen met kleine ramen, het had iets weg van de paardentransport, zoals wij die bij ons kennen. De vrachtwagen ging bij aankomst bij het vliegtuig omhoog en we gingen via een zij ingang over een loopbrug het vliegtuig in. Michele werd door de medewerkers overgetild in een klein stoeltje, soort steekwagentje. Hiermee werd hij maar rij 5 gebracht en moest plaatsnemen bij het raam. Hoezo omslachtig?
Bij aankomst in Madrid kwam hetzelfde stoeltje die ons wederom met de begeleidingsmedewerkers door het vliegveld hebben geleid. Dit keer op z'n Spaans. Lees; onverstaanbaar gekletst, 0 haast, terwijl het vliegtuig alweer snel zou vertrekken. Sanne had wel haast, maar kwam later pas erachter dat Nederland en Madrid een uur verschillen.
De transport in het steekwagentje, waarbij Michele met riemen en klittenband vast werd gemaakt, was mensonwaardig. Tussen alle mensen door, op het vliegveld, zoals in de film "science of the lams".
We hebben plaatsen gezien van een vliegveld waar we normaal in ieder geval niet zouden komen.
Welkom aan boord bij Iberia. Personeel staat centraal en de klant? Ja, de klant, die red zich wel.
Na een discussie over de vliegplaatsen, die we voorafgaande aan de reis tot in detail hadden geregeld. Kregen we plaatsen in het midden, met meer beenruimte dan in een gewonen stoel, maar te krab om te draaien of strekken. Ondanks we Michele verzorging moesten geven tijdens de vlucht, hebben we alsnog meermaals moeten uitleggen waarom we samen moesten zitten.
Nu zitten we in de vlucht, hebben we zo'n 7uur achter de rug en al twee bekertjes drinken gehad. Omdat er geen plaats is in de handbagage bakken moest onze handbagage in the business class. Toen we na al die uren iets uit de bagage wilden pakken vertelde de stewardess dat we niet mochten "poorten".
Ondanks het fijne personeel krijgen we de reistijd samen goed om. We worden straks opgehaald door Alejandra op het vliegveld. Zij zal ons naar het appartement brengen.. Maar eerst nog zo'n 7uur te gaan!
Michele, Sanne & Tim
De verveling begint na 15 uur vliegen langzaam, heel langzaam, toe te slaan.
We schrijven deze blog dan ook vanuit het vliegtuig, beetje jammer dat we 'm voorlopig nog niet kunnen posten.
We willen namelijk graag onze eerste reiservaringen met jullie delen.
De reis vanuit Heerlerheide naar Düsseldorf is prima verlopen. Roberto, de broer van Michele, heeft ons veilig en snel afgezet. Hij wist namelijk een korte weg, die ons maar liefst 30 kilometer heeft bespaard.
Bij de taxistaanplaatsen hebben we mogen zoeken naar een oprit, om de stoep op de komen met de elektrische rolstoel.. maar.. die hadden ze niet. Roberto en Tim hebben dus de rolstoel van 150kg gewoon 'even' opgetild.
Bij de incheckbalie kregen we voorrang, dit bespaarde dus een wachtrij. De mevrouw van Iberia vertelde ons dat we op de vlucht van Dusseldorf naar Madrid, samen konden zitten maar echter op rij 5.
Daarna vertelde ze dat we op de vlucht van Madrid naar Bogota, die 10uur en 40min zou gaan duren apart moesten zitten. Michele alleen.. want zijn plaats stond vast. Tim en Sanne samen.. Hoezo het doel voorbij?
Daar hadden we onze eerste discussie. Mevrouw bleef herhalen dat ze geen andere plaatsen had, dus ons niet kon helpen. We moesten dit in Madrid, bij aankomst in het vliegtuig met de stewardess bespreken.
Bagage werd ingeleverd, sportrolstoel weg afgegeven bij bijzondere bagage en Michele mocht in zijn elektrische rolstoel tot aan het vliegtuig.
Gedurende ons verblijf zijn we continue begeleid door een begeleidingsmedewerker. We werden samen met nog twee andere rolstoel afhankelijke mensen (rolstoelafhankelijk tussen aanhalingstekens; want toen het moeilijk werd konden ze ineens prima lopen) opgehaald door een vrachtwagen met laadklep. De drie rolstoelen en daarna ook alle begeleiders, werden ingeladen. Een vrachtwagen met kleine ramen, het had iets weg van de paardentransport, zoals wij die bij ons kennen. De vrachtwagen ging bij aankomst bij het vliegtuig omhoog en we gingen via een zij ingang over een loopbrug het vliegtuig in. Michele werd door de medewerkers overgetild in een klein stoeltje, soort steekwagentje. Hiermee werd hij maar rij 5 gebracht en moest plaatsnemen bij het raam. Hoezo omslachtig?
Bij aankomst in Madrid kwam hetzelfde stoeltje die ons wederom met de begeleidingsmedewerkers door het vliegveld hebben geleid. Dit keer op z'n Spaans. Lees; onverstaanbaar gekletst, 0 haast, terwijl het vliegtuig alweer snel zou vertrekken. Sanne had wel haast, maar kwam later pas erachter dat Nederland en Madrid een uur verschillen.
De transport in het steekwagentje, waarbij Michele met riemen en klittenband vast werd gemaakt, was mensonwaardig. Tussen alle mensen door, op het vliegveld, zoals in de film "science of the lams".
We hebben plaatsen gezien van een vliegveld waar we normaal in ieder geval niet zouden komen.
Welkom aan boord bij Iberia. Personeel staat centraal en de klant? Ja, de klant, die red zich wel.
Na een discussie over de vliegplaatsen, die we voorafgaande aan de reis tot in detail hadden geregeld. Kregen we plaatsen in het midden, met meer beenruimte dan in een gewonen stoel, maar te krab om te draaien of strekken. Ondanks we Michele verzorging moesten geven tijdens de vlucht, hebben we alsnog meermaals moeten uitleggen waarom we samen moesten zitten.
Nu zitten we in de vlucht, hebben we zo'n 7uur achter de rug en al twee bekertjes drinken gehad. Omdat er geen plaats is in de handbagage bakken moest onze handbagage in the business class. Toen we na al die uren iets uit de bagage wilden pakken vertelde de stewardess dat we niet mochten "poorten".
Ondanks het fijne personeel krijgen we de reistijd samen goed om. We worden straks opgehaald door Alejandra op het vliegveld. Zij zal ons naar het appartement brengen.. Maar eerst nog zo'n 7uur te gaan!
Michele, Sanne & Tim
-
11 Februari 2014 - 02:33
:
UFOs will nuke: UNSC in NY[NY], Chicago[IL], LA[CA], Houston[TX] and Miami[FL]. Also destroyed by nukes are: Mexico City[Mexico], Bogota[Colombia], Rio de J. and Sao Paulo[Brazil], Santiago[Chile], London and Manchester[UK], Amsterdam and The Hague[NL], Brussels[B], Paris and Lyon[F], Madrid and Seville[ES], Frankfurt/M and Berlin[D], Rome and Milan[I], Athens[Greece], Istanbul and Ankara[Turkey], Moscow and Nizhny Novgorod[Russian Federation], New Delhi and Mumbai[India], Beijing and HK[PRC], Bangkok[Thailand], Tokyo[Japan], Seoul[ROK], Sydney and Melbourne[Australia].
-
11 Februari 2014 - 06:53
Miranda:
hehe wat een verhaal
zo erg dat het zo moet gaan
jullie zullen wel erg moe zijn
probeer als je de kans krijg wat uit te rusten
ben blij dat jullie veilig aangekomen zijn
heel veel succes en knuffels jullie zijn kanjers xxxxxx
-
11 Februari 2014 - 07:09
Alita Brussen:
Wat ben ik blij dat jullie op de plaats van bestemming zijn jammer dat de maatschappij niet mee werkt.
Nu eerst maar even goed uit rusten en dan gaan waarvoor jullie daar zijn!
Veel succes samen en denk eraan altijd eerst even tot 10 telen.
Groetjes Alita -
11 Februari 2014 - 07:23
Margriet:
ben blij dat jullie veilig zijn aangekomen maar wel jammer dat het niet is gegaan zoals t moest zijn ,maar ik wens jullie verder heel veel succes en sterkte met alles ,in gedachten ben ik bij jullie ,heel veel liefs en groetjes van Margriet de moeder van Michele ,en een hele dikke knuff en kus voor michele ,zeg hem dat ik heel veel van hem hou en dat hij iedere dag en nacht in mijn gedachten is ,ik hoop dat jullie verblijf in columbia goed verloopt ,Sanne weet jij wanneer ze met de behandelijng van michele beginnen ?maar ik hoor t wel van jullie ,rust nu maar goed uit in zover het mogelijk is ,bedankt nogmaals voor jullie inzet voor mijn zoon ,jullie zijn kanjers ,liefs en knuff van mij xxxxxxx -
11 Februari 2014 - 07:55
Margriet:
Hoi Collega,s en Michele,
Jullie zijn er ,ik heb het verslag al gelezen ,
Jammer dat niet alles zo gegaan is als het zou moeten gaan,
de foto,s in het vliegtuig ook gezien leuk ,
Rust maar lekker uit nu ,en dan komt voor Michele dat gene waar jullie voor zijn gegaan.
Toi Toii
Margriet xxx
-
11 Februari 2014 - 08:24
Mirian :
Gelukkig zijn jullie goed aangekomen.
Rust nu maar eerst uit en we horen wel weer van jullie.
Veel succes met alles.
Grt
Mirian en Margret -
11 Februari 2014 - 08:50
Marjan:
Hallo alle drie..
Dit was dan jullie eerste vuurproef..En goed doorstaan.
Zo zie je maar je kan thuis alles tot in de puntjes regelen, het blijft improviseren.
Maar het is jullie gelukt, en het gaat ook verder lukken.
Hopelijk hebben jullie nu even de tijd om tot rust te komen? En daarna weer met gezamenlijke kracht verder.
Succes en ik blijf voor jullie duimen. Groetjes Marjan. -
11 Februari 2014 - 08:51
Jan En Yvonne:
Hoi Sanne, Tim en Michele,
Hier is het nu 8.30 uur terwijl ik jullie reisverslag lees, heftig zeg.
Gelukkig zijn jullie samen en samen kun je veel steun aan elkaar hebben. Maar wat een onbegrip en tegenwerking als iets anders gaat als een "normale"vlucht.
Na een minder mooie start hoop ik dat het alleen maar beter mag gaan en met meer medewerking zonder al teveel discussies met mensen die niet buiten de "regels en afspraken"kunnen denken.
Hopelijk kunnen jullie even tot rust komen en slapen na al deze hectiek en dan starten met een uitgerust lichaam en geest voor de volgende stap.
Succes en groetjes,
Jan en Yvonne xxx -
11 Februari 2014 - 08:55
Marjan:
P.s. Mooie foto's ..
Mooi nekkussen Michele "blits".......
Groetjes....geniet ervan.
-
11 Februari 2014 - 08:58
Kitty:
Hoi jullie drietjes Gelukkig zijn jullie goed aan gekomen maar wat een toestaanden maar wij hopen dat verder alles goed verloopt wij denken aan jullie en blijven jullie reis volgen slaap eerst maar eens lekker en dan horen wij het wel weer veel succes jullie zijn kanjers veel liefs en een dikke knuffel van ome Peter en tante Kitty xxx -
11 Februari 2014 - 09:17
Karin En Carko:
Gelukkig jullie zijn veilig geland.! Heel veel succes en geluk met de behandelingen
dat alles goed mag gaan! We denken aan jullie
veel liefs.,
karin en carlo -
11 Februari 2014 - 09:42
Frenk:
Zozo, zoals verwacht, de wereld van beloften en nakomen van beloften ligt ver uit elkaar.
Maar goed jullie redden je wel, volgens mij voldoende improvisatie tallent aan boord en nu aanwezig in Columbia.
Paar daagjes rust en dan de start van de behandeling veel geluk en suc6.
En ja Sanne je bewijst het weer mocht je er ooit genoeg van hebben in de zorg dan koopt Pap een nieuwe laptop voor je :-). Je kunt altijd nog beginnen met schrijven.
Veel liefs van Frenk & Hermien en Sem natuurlijk ons tweede vewende nest. -
11 Februari 2014 - 10:38
Sharon:
Wat een reis!
Gelukkig zijn jullie nu aan land, klaar voor het volgende avontuur.
Ik hou dit blog in de gaten, wil er niks van missen!
Dikke knuffel van ons 3 en doe voorzichtig..
Kusjes -
11 Februari 2014 - 18:50
Petra:
Ha 3 lieverds,
Improviseren en creativiteit is de komende weken voor jullie een "must". Wat een gedoe, positief denken en alles komt goed!!!
Héél veel liefs, Petra. -
11 Februari 2014 - 19:41
Tilla:
Petje af hoe het toch is gelukt met de nodige aanpassingen zijn julliever gelukkig. Nu uitrusten en met veel positieviteit de volgende stap. Knuff xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
